Vandaag wil ik me de hele dag verstoppen..
Tegen niemand sociaal doen.
Onder mijn dekbed, of in mijn sjaal,
verstoppen…
Gewoon doorlopen als ik iemand niet ken en dan vooral niet sociaal wenselijk glimlachen. Gewoon chagrijnig zijn.
“zijn zoals ik op dat moment ben!”
Steeds vaker wil ik gehoor geven aan mij, dus ook aan mijn minder zonnige kanten. Gewoon balen van iets, ontevreden zijn, me zorgen maken, chagrijnig zijn, gewoon zijn zoals het is..
Zijn zoals ik op dat moment ben!
Maar als ik gehoor geef aan mezelf en “gewoon” chagrijnig over straat loop, dan schreeuwt er in mij een loei harde stem: “dat kun je niet maken.”
“Je moet lief zijn.” “Wat zal die ander wel niet van je denken?.”
“De ander kan er toch niks aan doen dat jij chagrijnig bent.” “Je moet rekening houden met de gevoelens van de ander.”
En als ik dan niet uitkijk, ontsnapt er zomaar weer een vriendelijk lachje naar mijn onbekende buurtgenoot.
Ik heb inmiddels een aantal van mijn stemmen onderzocht. Ook deze erg bekende stem van mij. Daardoor kan ik kiezen, om me te verstoppen achter mijn wel bekende vriendelijkheid of te kiezen om zichtbaar te worden, met alles wat er is.
Ik wil me verstoppen. Maar ik wil ook gevonden worden!
Niet alleen gevonden worden als ik blij en tevreden ben, maar ook als het minder goed met me gaat! Juist als het minder goed met me gaat.
Ik heb er niet zo veel moeite mee om mijn zonnige kant te laten zien, maar mijn schaduw kant, waar mijn verdriet, boosheid en angst zit houd ik nog vaak verborgen.
Niet de hele wereld hoeft bij mijn schaduw kant te zijn, daarom heb ik plekken, waar ik gevonden word, waar ik oefen met komen zoals ik me van binnen voel. Soms blij, soms enthousiast, soms onzeker, soms boos, soms verdrietig maar helemaal mezelf.
“dat wat we op social media posten ook echt klopt”.
Wat is dit voor veel mensen onbekend. Wat moeten we veel sociaal zijn, te veel, te sociaal.
We verwachten van elkaar dat het altijd goed gaat, dat wat we op social media posten ook echt klopt.
We verwachten dat de zon altijd schijnt en houden de schaduw kant voor elkaar verborgen.
Tijdens mijn burn-out heb ik onder een steen geleefd en heb ik ervaren hoe moeilijk dat is voor mensen. Gaat het met jou niet goed? Jij ben toch altijd sterk, vrolijk en enthousiast?
Ja, dat klopt dat ben ik ook, juist daarom kwam ik in een burn-out. Juist omdat ik niet geleerd had om gehoor te geven aan mijn schaduw kanten, daardoor is er veel te veel energie verloren gegaan. En was mijn tank helemaal leeg, opgebrand aan andere mensen.
“lief voor mij!”
Dus.. op de eerste plaats ben ik lief voor mij en daarom kan ik ook lief zijn voor jou.
Doe je mee?
Wil je dat ook leren? Zorgen voor jezelf?
Welkom om een afspraak te maken voor een gratis intake, dan kijken we wat ik voor je kan betekenen.